Rozdział 3. { Niebudzące budziki, niewyżyte koleżanki i przypadkowe spotkania bywają dziwne }

Szósta pięć.

Piiiip.

Szósta dziesięć. 

Piiiip. 

Szósta piętnaście. 

Piiiip. 

Diana jak oparzona wyskoczyła z łóżka, zdając sobie sprawę, że irytująca melodyjka próbuje ją obudzić od dłuższego czasu. W tempie ekspresowym pognała do łazienki i zdążyła tylko pomalować oczy i nałożyć podkład, nim nastąpiła konieczność ubrania się i wybiegnięcia z domu. Złapała tylko torbę i zamknęła za sobą drzwi. 

Jeśli miałaby być szczera, po wczorajszym spotkaniu nie myślała za bardzo o nieznajomym blondynie. Może raz czy dwa zawitał w jej głowie, ale na pewno nie więcej. Prawdopodobieństwo, że spotka tego samego chłopaka w mieście tak wielkim jak Londyn graniczyło z zerem.

Cóż. 

Myliła się. 

~

-Stary, jesteś takim idiotą.- zaśmiał się Harry ukazując rząd białych zębów w uśmiechu. Przechylił butelkę upijając trochę z butelki piwa.- Czemu pozwoliłeś jej iść?

-A co miałem zrobić?- wzruszył ramionami.- Śledzić ją?

-Dlaczego by nie?- zapytał głupkowato się śmiejąc. 

-Harry, nigdy więcej piwa.- oświadczył zabierając mu butelkę z dłoni, na co jęknął z sprzeciwem, lecz chwilę później był już lekko rozbawiony.- To tak nie działa. 

-Ale co?- zapytał obejmując przyjaciela w pasie, niczym wielką przytulankę.- Ja na twoim miejscu powiedziałbym jej, że ją kocham. 

-Tak, na pewno byś to zrobił, gdybyś tylko nie był Harry'm Lubię W Tył...

-Nie jestem gejem.- przerwał mu i skrzyżował ręce na klatce piersiowej.- Tamten to był jednorazowy incydent. 

-Oczywiście, że był. Ale nie udawaj, że nie pamiętasz jego imienia, Hazzik.- uśmiechnął się i wstał z kanapy. 

-Jestem w stu procentach hetero!- zawołał jeszcze za Niallem, zanim nie zniknął za drzwiami, machając na niego ręką. 

~

-Mówię ci, seks z nim to coś cudownego.- ciągnęła Ciara, zanudzając Dianę na śmierć. Wolałaby wysłuchiwać informacji o ostatnich ulepszeniach zmywarek do naczyń, niż jej łóżkowych podbojów. Kolejne streszczanie rekordowo krótkiego stosunku z tym prostakiem naprawdę robiło się z lekka nudnawe. To skrzywienie ust, które posyłał jej czasem z daleka chyba miało być uśmiechem; Nie wychodziło mu.
Ale - chwila, moment. Przecież się starał udawać, że jakoś toleruje obecność Diany przy swojej dziewczynie. Należało to wziąć pod uwagę przy ogólnej ocenie jego osoby.

~

-Boże, co za cwel.- skomentował głośno Niall, wpychając do ust ostatni kawałek kanapki z serem i sałatą.- Lpfe nech się odpherholi oh...
-Przełknij.- odkrzyknęła Eleanor z kuchni.- Przełknij i dopiero mów.
-Mówiłem- zaczął wstając z kanapy.- Że ma się odpierdolić od Diany. To kretyn.- stwierdził i wyjął batona z lodówki.
-Zostaw.- pokręciła głową i zabrała mu przekąskę z ręki, wrzucając z powrotem na górną półkę, po brzegi wypełnioną słodyczami.- Dopiero jadłeś, ogarnij się trochę.
-Wciąż jestem głodny.- wzruszył ramionami i postawił czajnik na gazie.- Herbaty?
-Jasne.- uśmiechnęła się i opadła na krzesło przy wysepce kuchennej. Oparła brodę na ręce i przyglądała się poczynaniom przyjaciela, z niedowierzaniem mierząc wzrokiem jego sylwetkę. Niall Horan przygotowujący cokolwiek nadającego się do spożycia nie był codziennym widokiem. Na ogół to Eleanor go dokarmiała, z bardzo prostego powodu- lubiła gotować i lubiła tego skrzydlatego blondyna.

~

Była prawie czwarta po południu. Za godzinę powinno zacząć się robić ciemno, a latarnie uliczne zacząć świecić. Niall usiadł na tej samej ławce co dzień wcześniej i wlepił wzrok w ekran telefonu. Minuty dłużyły się niesamowicie, gdy Diana nie wracała tamtą drogą przez dłuższy czas.
W końcu zobaczył jej sylwetkę w lustrze, które pospiesznie schował do plecaka chwilę potem. Z uśmiechem na twarzy ruszył w stronę dziewczyny, wychodząc jej na spotkanie.
Zapatrzona zapamiętale w odtwarzacz mp3, nagle wpadła na Nialla nieświadoma tego, że stoi tuż przed nią. Podniosła szybko głowę i już miała przepraszać, gdy rozpoznała w nim wytatuowanego chłopaka z wczoraj. Rozchyliła lekko usta i wyszarpnęła słuchawki z uszu.
-Cześć.- zaczął Horan uśmiechając się uroczo.
-Śledzisz mnie?- zapytała wycofując się trochę.
-Londyn wcale nie jest taki duży jak myślisz. Zdradzisz mi swoje imię?
-Diana.- zmarszczyła czoło i wyminęła go, w nadziei że się znudzi i pójdzie szukać innej ofiary.
-Mieszkasz niedaleko?- zapytał nie ustępując tak łatwo, jakby sobie tego życzyła.
-Możliwe.- odparła wymijająco.
-Jestem zbyt nachalny, prawda?
-Mhm.- mruknęła nie okazując mu szczególnego zainteresowania.
-Przepraszam, po prostu przeprowadziłem się tu niedawno i nie mam nikogo, więc szukam przyjaciół. Trochę nieudolnie.- uśmiechnął się pod nosem.
-Dlaczego?
-Cóż.- zaczął.- Myślę, że trochę się mnie boją. Tatuaże, kolczyki i tak dalej.- wzruszył ramionami, a jego telefon zabrzęczał, wygrywając pierwsze dźwięki "Born To Be My Baby".
-Co?- rzucił do słuchawki, widząc na ekranie imię Harry' ego.
-WITAJ SKARBUSIU!- ryknął w telefonie, sprawiając, że Niall musiał odsunąć urządzenie od twarzy na bezpieczną odległość. Diana usłyszała to i otworzyła oczy szerzej.- KIEDY BĘDZIESZ W DOMU? STĘSKNIŁEM SIĘ KOCIE! UPIEKŁEM CI CIASTECZKA Z MORELĄ!
-Niedługo, Hazza, błagam cię. Ciszej.- jęknął pocierając dłonią czoło i się rozłączył.- Przepraszam, to był mój przyjaciel, musiałem odebrać.- uśmiechnął się przepraszająco.
-Jasne, rozumiem.- odparła Diana wtykając ręce do kieszeni.
Niall to gej?!

~*~

Dodaję trochę późno, nie krzyczcie, błagam. Miałam trochę nauki i spraw na głowie, ale postaram się dodawać rozdziały regularnie co tydzień (chociaż ze mną to różnie bywa, nie ufałabym mi na Waszym miejscu lolz). Także...

MIŁEGO WIECZORKU SKARBUSIE <3